[Recenzja] Saxon - Denim And Leather (1981)



Tracklista:

1. Princess of the Night 04:01
2. Never Surrender 03:13
3. Out of Control 04:04
4. Rough and Ready 04:49
5. Play it Loud 04:09
6. And the Bands Played On 02:47
7. Midnight Rider 05:41
8. Fire in the Sky 03:35
9. Denim and Leather 05:24

Rok wydania: 1981
Gatunek: Heavy Metal (NWOBHM)
Kraj: Wielka Brytania

Skład zespołu:
Biff Byford - śpiew
Paul Quinn - gitara
Graham Oliver - gitara
Steve Dawson - bas
Pete Gill - perkusja


Kiedy członkowie Saxon byli już u szczytu popularności, a brytyjskich konkurentów było coraz więcej, wiedzieli, że trzeba nagrać album, który przykuje uwagę słuchacza chwytliwymi melodiami i zadziornym graniem, bowiem taki styl grania wówczas dominował. Powrócili zatem do swego pierwotnego wcielenia i wskrzesili ducha Saxona z "Wheels Of Steel".

Zespół znów dostarcza nam mnóstwo przebojowych utworów, agresywnych riffów oraz licznych melodii. Tempo większości utworów jest szybkie i dynamiczne. Grupa powróciła nawet do niedbałej produkcji, bardzo przypominającej produkcję kultowego już "Wheels Of Steel". Płytę rozpoczyna "Princess Of The Night", który już od samego początku wznieca w nas energię, a to za sprawą świetnej zagrywki i rewelacyjnej, choć prostej i łatwo zapamiętywalnej melodii. Właśnie takimi kawałkami grupa zapewniała sobie coraz to większą popularność. Kolejny dynamiczny hicior to "Never Surrender", oparty na dość typowej zagrywce, ale zagrany z taką werwą i zapałem, że nie sposób się od niego oderwać. Formacja brnie do przodu w takich numerach jak "Out Of The Control", "Rough And Ready" i dostarcza słuchaczom mnóstwo fantastycznej rozrywki.

Znalazł się tu również utwór nie spotykany dotąd w twórczości Saxon. Mowa o kapitalnym "And The Bands Played On", w którym mieści się cała idea ówczesnego brytyjskiego grania oraz idea bycia "metalowcem". Kolejnym dynamitem, choć już bardziej typowym dla zespołu jest "Fire In The Sky". Należy również wspomnieć o tytułowym "Denim And Leather", który pełni rolę saxonowego hymnu. Niestety są i minusy. Takimi są wlokące się kompozycje "Midnight Rider" i "Play It Loud". Co prawda nastawione one są na przebojowość, ale odstają od zawartych tu utworów. Przy nich wypadają mdło i nieciekawie.

Płyta została pozytywnie odebrana nawet w USA, co było rzadkością wśród brytyjskich zespołów tamtego okresu. Świadczy to tylko o wyjątkowości tego zespołu, mimo iż pozornie nie wyróżniał się niczym od tysiąca kapel NWOBHM. Jego popularność była przez pewien czas większa od popularności Iron Maiden. Saxon wyda jeszcze mnóstwo płyt, niejednokrotnie zmieni styl oraz zostanie jednym z najlepszych i najbardziej znanych heavy metalowych zespołów.

8,5/10



Komentarze